Ser Autónomo, e actuar como tal, pode ser un risco, pero tamén é unha aspiración xeneralizada de todas as persoas que séntense responsables. É o estado ideal para os homes e mulleres que desexan crear e traballar pola súa conta, sen condicionamientos nin dependencias inmediatas doutras vontades, aínda que esa autonomía laboral non supón o abandono dos conceptos fundamentais de servizo e solidariedade cos demais. Pola contra, os Autónomos pódense sentir tamén máis libres para cumprir con tales compromisos, incluso desde perspectivas interprofesionales, profundamente solidarias. E por iso deberán contar sempre co estímulo, o fomento e as axudas dos poderes públicos, ao constituír, en boa medida, unha fonte principal para o desenvolvemento social e económico do pais, desde posicións estables, en moitos casos creativas e innovadoras. Nos primeiros anos de actividade, o traballo da Xunta Directiva baséase en 2 pilares fundamentais: o aspecto reivindicativo, a partir do cal recóllense, nun Decálogo, as principais carencias do colectivo, sobre as cales, se ía traballar e empézase a elaborar un borrador dunha proposta para un futuro Estatuto do Autónomo, que hoxe, case 20 anos despois, celebramos. No plano interno, tratamos de potenciar a organización, establecendo un contacto permanente cos nosos asociados e con outras organizacións, fundamentalmente mediante circulares e a través dun órgano informático de edición periódica, que aínda mantemos: o noso Boletín Informativo: “OS AUTÓNOMOS”, cuxo primeiro número naceu no ano 1.993 e do cal imos polo Nº 61. Ademais, empezamos (xa entón) a desenvolver planos de formación para Autónomos, poñendo en marcha as nosas Aulas de Formación, tanto para desempregados (facilitando a súa inserción laboral e orientándoos para o autoempleo) como para Autónomos, tratando de mellorar a súa cualificación a través da reciclaxe profesional.
|